De naam Jubal
In Genesis 4:21 lezen we dat Lamech en Ada een zoon kregen met de naam ‘Jubal’, hij is de vader
geworden van allen die citer en fluit bespelen.
In de bundel “Een fluit van riet” van Enny IJskes-Kooger vonden we het volgende gedicht met de titel Jubal:
Jubal
Hij luisterde naar ’t ruisen van de beek,
Naar ’t ritme van de regen op het dak.
De scheerlijn van de tent stond nat en strak
te zoemen, als zijn hand er over streek.
Hij hoorde ’t riet, en sneed een kleine fluit.
Zijn adem wekte aarzelend een toon.
Zijn ogen glansden, want hoe wonderschoon,
klonk in de stilte dit ontroerd geluid
Een, toen zijn hand over de scheerlijn gleed,
ontstond er een gedachte, blij en klaar.
Aandachtig spande hij de eerste snaar
die hij zacht met zijn vingers zingen deed.
Een schaam’le melodie, nog ongewend,
wat simpele muziek, nog onvolmaakt,
een klankenspel, maar nauwlijks ontwaakt:
een glimlach van Jahwè in Jubals tent. |